Ik pieker niet in vierkanten

Performance uitgevoerd op 9 november, Zuiderkerk 2018
Opening van de Open Atelier route, Nieuwmarktbuurt.

Vierkanten

ik vraag me wel eens af

wat ik allemaal zou kunnen zijn

wie

nee wat

een vierkant bijvoorbeeld

iemand zei me

dat vierkanten niet in natuur bestaan

als de mens van de aarde zou verdwijnen zou hij in ieder geval lineairiteit overleveren

kantlijnen

een asfaltstreep

een hoek van negentig graden

vierkanten dus

ik probeer mijn hoofd in rechte lijnen te laten lopen

gebaande paden zijn prettig

eenvoudig goed te volgen

nergens linksaf of de weg vragen

kan ik iets anders zijn worden blijven blijken heten dunken voorkomen

er komen dingen in me op

ze hebben nergens mee te maken

en waarom en hoezo?

het gaat over timing ofzo

het is moeilijk

naar een plek gaan die niet kan barsten

het is moeilijk

het niet over jezelf te hebben

want meisje

je bent de mooiste- dat zingen ze,

kijk, in de spiegel misschien

er zit een gat in mijne, ik kijk er doorheen

naar de muur

een vlakte

maar ik - heb de toekomst al gezien:

we verdwijnen allemaal langzaam in de grond

veranderen in kantlijnen

lege vlakken, losse hulzen

ergens willen blijven heeft nog nooit zo'n pijn gedaan

ik ben nu hier en nergens aanbeland

een toekomst of een raam

een gat

cirkel

spiegel

een tegenwoordigheid

een vertegenwoordigde tijd

die je niet kunt vervoegen

ik hield mijn oor tegen de deur en hoorde een zacht kloppen.

Previous
Previous

Schilderijen

Next
Next

Het gat